Złamanie to całkowita fragmentacja kości, pojawiająca się w następstwie przebytego urazu. Kontuzje różnego rodzaju wywierają wpływ na organizm człowieka przenosząc energię – termiczną, chemiczną czy też mechaniczną na narządy wewnętrzne, jak również tkanki. Gojenie kości następuje w wyniku zarówno aktywności kościotwórczej okostnej, jak również procesów zachodzących w krwiaku pourazowym. Dla prawidłowego przebiegu procesów gojenia niezwykle istotne i potrzebne jest unieruchomienie odłamów (eliminacja ruchów), ale również odpowiednie ukrwienie.

Czynniki wspomagające i hamujące proces gojenia złamań kości

Do czynników znacznie wspomagających proces gojenia zaliczyć można anatomiczną repozycję odłamów oraz kompresję międzyodłamową. Natomiast do czynników mających negatywny wpływ na dynamikę procesów gojenia kości zaliczyć można właściwości ogólnoustrojowe (choroby współistniejące – cukrzyca, niewydolność krążeniowo-oddechowa, choroby układowe, miażdżyca); środowiskowe – alkoholizm, zły stan odżywiania itp.; a także miejscowe czyli zły stan tkanek miękkich, ubytki kości, zanieczyszczenie, lokalizacja złamania itp.

Rodzaje urazów narządu ruchu

W większości przypadków w traumatologii narządu ruchu urazy pojawiają się na skutek oddziaływania energii mechanicznej. Podzielić je można na: niskoenergetyczne, na przykład upadek z wysokości ciała, oraz wysokoenergetyczne, na przykład skok z wysokości, wypadek komunikacyjny, sporty ekstremalne.

Rodzaje powikłań w leczeniu złamań kości

W wyniku powstałego urazu, nawet poprawnie zaopatrzonego, mogą pojawić się rozliczne powikłania w trakcie przeprowadzanego leczenia. Można dokonać klasyfikacji powikłań złamań kości na wczesne (w większości przypadków bezpośrednio związane z momentem urazu, na które lekarz nie ma wpływu) oraz późne – bezpośrednio związane z procesem leczenia. Do powikłań wczesnych przyporządkować można krwawienie do jamy stawu; krwawienie do jamy brzusznej, klatki piersiowej, miednicy, mózgowia; wczesne zakażenie rany, zespół ciasnoty przedziałów powięziowych; przerwanie ciągłości skóry (złamanie otwarte); uszkodzenie naczyń, rdzenia kręgowego czy też nerwów obwodowych. Natomiast do powikłań późnych, które w traumatologii stanowią prawdziwe wyzwanie z uwagi na fakt, iż mogą w znaczący sposób wydłużyć proces leczenia, zaliczyć można zrost opóźniony; zakażenie rany oraz zespoleń ortopedycznych; nieprawidłowy zrost (w wadliwym ustawieniu); deficyt zrostu z wytworzeniem się stawu rzekomego; algodystrofię (zespół Sudecka); jałową martwicę kości; skostnienia pozaszkieletowe; zrost opóżniony.

Leczenie złamań kości w klinice ST Medical w Szczecinie

W przypadku złamania kości serdecznie zapraszamy do konsultacji z naszymi specjalistami ortopedami. Szczegółowe informacje dostępne są na podstronie Ortopedia.