Osteoporoza czyli zrzeszotnienie kości, jest układową chorobą szkieletu, której cechą charakterystyczną jest obniżenie masy kostnej oraz nieprawidłowa mikroarchitektura kości powodująca zwiększoną łamliwość.

Objawy osteoporozy

W większości przypadków rozwój osteoporozy trwa długie lata i nie daje zauważalnych objawów. Jedyny symptom, który mógłby wskazywać na rozwój tej choroby, a jednocześnie jest możliwy do wykrycia bez wykonania sprofilowanych testów diagnostycznych, stanowi nadmierna łamliwość kości (tak zwane złamanie niskoenergetyczne), zwykle niewystępująca u zdrowych osób.

Osteoporoza uznawana jest za najczęstszą przyczynę metabolicznych bóli kręgosłupa w odcinku krzyżowym. Z uwagi na fakt, iż trzony kręgowe zbudowane są w znacznym stopniu z tkanki gąbczastej o dużym unaczynieniu, to są one na ogół pierwszymi kośćmi, w których dają o sobie znać zmiany osteoporotyczne. Bóle mające związek z osteoporozą pojawiają się w głównej mierze u kobiet, które zakończyły okres menopauzalny, przez wzgląd na gwałtowne obniżenie poziomu estrogenu w organizmie. W kolejnych etapach choroby zauważalna jest tendencja do zmniejszenia wzrostu, pogłębiającej się kifozy odcinka piersiowego kręgosłupa, bóli kostnych, ograniczenia ruchomości, złamań osteoporotycznych (szyjki kości udowej, trzonów kręgowych, nadgarstka itp.).

Przyczyny osteoporozy

Do najważniejszych czynników ryzyka rozwinięcia się osteoporozy zaliczyć można przede wszystkim wiek pacjenta (około 65 rok życia), szczupłą budowę oraz niską masę ciała, zdiagnozowaną osteoporozę we wcześniejszych pokoleniach, przebyte złamanie osteoporotyczne, długo trwające stosowanie prednizonu oraz czynniki środowiskowe, czyli zbyt częste spożywanie kawy i alkoholu, palenie tytoniu, dystrepsję, zbyt małą podaż wapnia, niską ekspozycję na światło, deficyt witaminy D3, dłuższe unieruchomienie czy siedzący tryb życia.

Diagnostyka

Diagnostyka prowadzona w kierunku wczesnego wykrycia osteoporozy w głównej mierze powinna być adresowana do osób z tak zwanej grupy ryzyka. Pacjenci (głównie kobiety) bez dodatkowych chorób powinni wprowadzić profilaktykę diagnostyczną w wieku okołomenopauzalnym. Pomocne w rozpoznaniu i dalszym monitorowaniu efektywności leczenia osteoporozy są różnego rodzaju wskaźniki laboratoryjne. Do najważniejszych należą densytometria (pomiary gęstości kości) techniką DEXA, kalkulator FRAX, badania laboratoryjne (morfologia, gospodarka wapniowo-fosforowa, badanie pracy nerek i wątroby) oraz badania radiologiczne. Postępowanie diagnostyczno-lecznicze w przypadku osteoporozy oparte jest głównie na suplementacji witaminy D oraz wapnia, jak również eliminacji czynników zwiększających ryzyko złamań osteoporotycznych.

Leczenie osteoporozy w klinice ST Medical w Szczecinie

W przypadku problemów z kośćmi serdecznie zapraszamy do wizyty u przyjmujących w naszej klinice reumatologów. Szczegółowe informacje dostępne są na podstronie Reumatologia.